عوارض ابتلا به بواسیر یا هموروئید
در اغلب موارد بیماری بواسیر خفیف است و در صورت پیگیری فوری کمتر باعث ایجاد مشکل جدی در فرد می‌شود. با این حال بی‌توجهی به درمان به موقع آن منجر به بروز عوارض ناگواری خواهد شد. ظاهر زننده بواسیرهای بیرون‌زده یا عفونت توده‌ی سیاه شده هموروئید ترمبوزه از خفیف‌ترین تا شدیدترین عارضه‌های احتمالی بواسیر محسوب می‌شوند. احتمال ابتلا به کم‌خونی فقر آهن در بواسیرهای خونریزی دهنده به خصوص انواع داخلی آن وجود دارد. به دلیل تغییر شکلی که در عروق ناحیه‌ی مقعد به وجود می‌آید، احتمال تغییرات غیر طبیعی در سایر سلول‌های روده‌ای افزایش پیدا می‌کند و فرد را در خطر ابتلا به انواع سرطان‌های روده‌ای قرار می‌دهد.
گاهی اوقات عوارض، مستقیم از خود اختلال هموروئید نشأت نمی‌گیرد بلکه درمان آن از جمله اعمال جراحی صورت گرفته منجر به عارضه‌هایی در فرد خواهد شد که عبارت است از:
- خونریزی بیش از حد: گاهی اوقات عروق به طور کامل مسدود نمی‌شوند و فرد از ناحیه‌ی عروقی که خوب بسته نشده‌اند خونریزی می‌کند و به شکل توده‌ی پرخون در می‌آید. اگرچه آسیب به مخاط راست روده طی جراحی هم خود را به صورت خونریزی غیر طبیعی نشان می‌دهد.
- عفونت: به دنبال مراقبت ناکافی و نادرست از محل برش و بخیه‌ی مقعد بعد از عمل احتمال چرکی شدن ناحیه افزایش می‌یابد. البته احتمال عفونت و زخم شدن بواسیر قبل از عمل نیز هست.
- بی‌اختیاری مدفوع: در برخی موارد طی جراحی به اعصاب حسگر و کنترلی دریچه‌ی مقعد آسیب می‌رسد به صورتی که فرد دچار بی‌اختیاری مدفوع می‌شود. البته این اتفاق بسیار نادر است و با احتمال فراوان امکان اصلاح آن با جراحی‌های دیگر وجود دارد.
- فیستول مقعد: فیستول یک کانال کوچک و غیر طبیعی است که ممکن است طی بی‌احتیاطی پزشک در جراحی بین کانال مقعد با سطح پوست بیرونی آن یا درون واژن زنان ایجاد شود. بسته به محل فیستول امکان نشت مدفوع از سطح پوست یا واژن وجود دارد.
- حساسیت: ممکن است فرد به مواد تشکیل‌دهنده‌ی داروهای موضعی ناحیه‌ی مقعد حساسیت داده و دچار خارش یا قرمزی شود.
- ترمبوز وریدی مقعد : احتمال ایجاد لخته خون در عروق وریدی مقعد به دنبال یک روش درمانی به نام اسکلروتراپی وجود دارد.
با این تفاسیر بهتر است فرد قبل از تصمیم گرفتن به انجام هر درمان دارویی یا جراحی از خطرات و عوارض احتمالی آن توسط پزشک خود مطلع شود، سپس با آگاهی کامل و با کمک پزشک معالج خود درمان مناسب‌تر برای خود را انتخاب کند.
معاینه و تشخیص بیماری هموروئید یا بواسیر
همیشه مشاهده‌ی محل آسیب اولین گام عملی برای تشخیص بیماری‌ها است. نشان دادن مقعد به پزشک برای بسیاری از افراد شرم‌آور است، برای همین بسیاری از افراد جامعه مبتلا به بواسیر از مراجعه به پزشک خودداری می‌کنند و ترجیح می‌دهند با بیماری خود سازگار شوند.
پزشک در اولین ویزیت خود ابتدا به گرفتن شرح‌حالی دقیق از علائم بیمار و سابقه بیماری‌های دیگر او می‌پردازد. ارائه شرح حال دقیق توسط بیمار و شرح کامل نشانه‌ها با جزئیات می‌تواند کمک بزرگی به سرعت تشخیص بیماری یا نوع آن کند. سپس پزشک با مشاهده‌ی ظاهری ناحیه‌ی مقعد در حالتی که فرد به صورت سجده، پهلو و حتی طاق باز با پاهای خم و باز شده قرار گرفته است، می‌تواند تا حدودی وجود هموروئید را تشخیص دهد. در صورت شک به درونی بودن بواسیر نیاز به معاینه با انگشت و همچنین جهت تأیید آن، استفاده از روش‌های دیگر است.
رنگ خون خارج شده از مقعد نیز می‌تواند به تشخیص بهتر و سریعتر کمک کند، زیرا معمولاً خون تیره نشانه‌ای از خونریزی در نواحی بالایی دستگاه گوارش و روده‌هاست و خون روشن نشانه‌ی نزدیکی محل خونریزی به مقعد است. با این حال نمی‌توان گفت همیشه خون قرمز روشن نشانه‌ی هموروئید است و برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد. خونریزی علاوه بر هموروئید می‌تواند نشانه سایر بیماری‌های دستگاه گوارش مانند برجستگی‌های گوشتی، توده‌های خوش‌خیم یا بدخیم، بیماری التهابی روده باشد. مخلوط یا جدا بودن خون از مدفوع نیز یک راهنمای دیگر برای تشخیص هموروئید از سایر بیماری‌های احتمالی است زیرا معمولاً خونریزی هموروئید جدا از مدفوع خارج می‌شود.
در بررسی با انگشت پزشک با انگشت پوشیده با دستکش و آغشته به ژل برای کاهش درد معاینه، درون مقعد را لمس می‌کند. لمس هر توده و یا برآمدگی غیر معمول پزشک را ملزم به بررسی بیشتر با انجام معاینات بالینی دیگر خواهد کرد.
بسته به تشخیص پزشک، کولونوسکوپی (در کولونوسکوپی با استفاده از وارد کردن یک لوله‌ی باریک دارای دوربین به درون مقعد داخل آن را مشاهده می‌کنند.) برای دیدن تمام روده و یا سیگموئیدوسکوپی برای مشاهده‌ی قسمت انتهایی راست روده درخواست می‌شود. سن بیمار در تصمیم پزشک بی‌تأثیر نیست. برای اطمینان در افراد مسن‌تر نیاز به بررسی وسیع‌تر و دقیق‌تری است.
در نهایت پزشک با دیدن داخل کانال مقعد و روده و تطبیق نشانه‌های بیمار با مشاهدات خود به تشخیص بیماری و حتی نوع آن می‌رسد. تشخیص صحیح نوع بیماری هموروئید برای تجویز درمان مؤثر و کارآمد آن نقش کلیدی دارد. بهبودی کامل فقط زمانی به دست می‌آید که پزشک مشکل بیمار را به درستی تشخیص داده باشد.
برای مطالعه بیشتر درمورد بیماری بواسیر یا هموروئید به لینک زیر مراجعه کنید:
