بررسی درمان بیماری شقاق با لیزر و مزیت های آن

 

شقاق یا همان فیشر از بیماری های مقعدی بسیار شایعی است که به علت ترک در دیواره مقعد ایجاد می شود. عامل شقاق را می توان افزایش فشار وارده به مقعد معرفی نمود. شقاق در مراحل ابتدایی با استفاده از پماد درمان میشود، اما در مراحل پیشرفته و مزمن تنها لیزر می تواند شقاق را به طور قطع درمان نماید.

درمان شقاق با لیزر

درمان شقاق با لیزر موثر ترین روش برای درمان این بیماری است که هیچ یک از مشکلات و عوارض عمل جراحی مانند ترس از چاقو، درد، خونریزی، بی اختیاری و ... را ندارد. در این روش پزشک توسط تاباندن اشعه مادون قرمز بافت ها و عضله آسیب را درمان کرده و نه تنها درد بیمار به سرعت رفع می شود بلکه خونریزی نیز نخواهد داشت. علت درمان سریع توسط لیزر را میتوان ترمیم سریع بافتها، عروق و اعصاب دیده عنوان کرد.

مزیت های درمان شقاق با لیزر

بی شک درمان شقاق با لیزر بهترین راهکار درمان این بیماری است. از مهمترین مزیت های این روش می توان به این موارد اشاره کنیم :

• این روش قطعی و موثر است و امکان عود مجدد بیماری وجود ندارد.

• درمان شقاق با لیزر بدون درد و خونریزی انجام می شود.

• لیزر درمانی نیاز به بستری در بیمارستان نداشته و سرپایی انجام می شود.

• لیزر درمانی احتمال ابتلا به سایر عفونت ها را ندارد.

• پس از انجام لیزردرمانی  شقاق می توان به محل کار و یا خانه بازگردید.

• درمان شقاق با لیزر هیچ یک عوارض جراحی مانند بی اختیاری را به همراه ندارد.

• این روش بسیار سریع عمل نموده و در کمترین زمان ممکن انجام می شود.

• انجام این روش در مقایسه با سایر روش ها هزینه مناسب تری دارد.

• این روش محدودیت نداشته و قابل استفاده افراد مختلف با شرایط متفاوت است.

هزینه درمان شقاق با لیزر

هزینه درمان شقاق با لیزر به علت قرار گرفتن در گروه جراحی های زیبایی، توسط اغلب بیمه ها پرداخت نمی شود، اما با این وجود از قیمت مناسب تری نسبت به جراحی برخوردار است. هزینه دقیق شقاق به عوامل مختلفی بستگی دارد و بسته به کلینیکی که عمل را در آن انجام می دهد متفاوت است. پس لازم است برای اطلاع از قیمت ها با پزشک مشورت نمایید.

منبع : بهترین روشهای درمان شقاق یا فیشر مقعد با لیزر و عمل جراحی

مطلب مرتبط : فیلم جراحی شقاق مقعدی

انواع ملین‌های دارویی و طبیعی و تاثیر ملین‌ها بر بیماری‌های نشیمنگاهی

ملین ها موادی هستند که به رفع یبوست کمک می کنند. ملین ها را می توان در ردیف مواد طبیعی و یا داروهای اسهال آور جستجو نمود. ملین ها بسته به عملکرد های متفاوتی که در جهت رفع یبوست دارند، در دسته بندی های مختلفی قرار می گیرند. بهتر است برای انتخاب ملین مناسب با توجه به نوع مشکل ایجاد شده و عملکردی که دارو دارد، با مشورت پزشک داروی مناسب را انتخاب نمایید. میزان مصرف این داروها اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا مصرف بیش از اندازه آنها می تواند موجب اسهال شده و یا حتی تاثیر عکسی داشته باشد.

انواع ملین ها

ملین ها بر حسب اشکال دارویی، فواصل مصرف، سرعت شروع اثر، محل اثر و …. به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. مهمترین ملین های کاربردی به این شرح است :

ملین‌ های‌ تراوش‌ کننده

هدف این نوع ملین رفع یبوست از طریق نرم نمودن مدفوع است. برای نرم شدن مدفوع نیاز به آب بیشتری در روده است. به همین منظور دارو به گونه ای عمل می کند که مقدار زیادی آب وارد روده بزرگ شود. معروف ترین تراوش کننده ها شیر مگنزیا و منیزیم سیترات است. مصرف این نوع ملین می تواند عوارض جانبی مثل تهوع، اسهال، گاز، التهاب را ایجاد کند. همچنین زیاده روی در مصرف این نوع ملین می تواند موجب کاهش آب بدن، عدم تعادل الکترولیتی و آسیب‌دیدگی کلیه ها شود.

ملین‌کننده‌های مدفوع

این نوع ملین تحت عنوان نرم کننده شناخته می شود. عملکرد این ملین ها به گونه ای است که رطوبت را در مدفوع نگه می دارد. این دارو موثرترین ملین است که بدون نسخه نیز ارائه می شود.

ملین ها جذب کننده آب در روده

این نوع ملین از طریق افزایش جرم مدفوع به نرم نمودن آن کمک می کنند. اما این نوع ملین ها برای همه افراد مناسب نخواهد بود. درد معده، حالت تهوع، استفراغ و خارش پوست از عوارض جانبی ملین ها جذب کننده آب در روده  به شمار می رود. بهتر است این نوع ملین ها با مقادیر زیادی آب مصرف شوند، تا عوارض جانبی آن کاسته شود.

ملین های محرک

این ملین ها با ایجاد انقباض در عضلات روده، مدفوع را به سمت مقعد هدایت می کنند. مصرف طولانی مدت این دارو توصیه نمی شود. زیرا افزون بر عوارض جانبی متعدد امکان وابستگی به این داروها وجود دارد. از عوارض جانبی این نوع ملین می توانیم به درد معده، ضعف و ناتوانی، گرفتگی، حالت تهوع و ادرار قهوه‌ای رنگ اشاره کنیم.

ملین های روان کننده

این نوع از ملین ها، با ایجاد غشاء چرب بر دیواره روده به عبور راحت تر مدفوع کمک می کنند. این ملین ها دیرتر از سایرین اثر خود را نشان می دهند. معروف ترین ملین روان کننده، روغن های معدنی هستند.  بدن انسان قابلیت هضم این روغن را ندارد. بنابراین در طول فرآیند گوارش، چربی روغن دچار تحول نمی شود. استفاده طولانی مدت از این نوع ملین ها می تواند موجب بی اختیاری شده و در جذب ویتامین ها اختلال ایجاد نماید.

مضرات مصرف ملین ها

همان طور که در قسمت قبل نیز اشاره کردیم میزان مصرف این ملین ها اهمیت بسیار زیادی دارد. زیرا سوء مصرف این مواد می تواند عورض جانبی ناخوشایندی را برای بدن به همراه داشته باشد. برخی از مضرات ملین ها به این شرح است :

• عدم حرکت طبیعی روده ها به سبب وابستگی روده
• آسیب به  لوزالمعده و پوشش لایه روده
• عدم تعادل الکترولیت
• دهیدراته شدن بدن
• کاهش مقاومت ناخن
• خطر ابتلا به سنگ کلیه

ملین های طبیعی

مصرف داروهای ملین در طولانی مدت به خصوص برای مبتلایان به یبوست مزمن می تواند خطرات بسیاری را به دنبال داشته باشد. ملین های طبیعی در مقایسه با داروهای ملین مضرات بسیار کمتری داشته و اغلب بدون عوارض جانبی هستند. برخی از مهمترین ملین ها طبیعی به این شرح است :

• روغن کرچک،این روغن بهترین ملین برای رفع یبوست است. برای این منظور می توانید یک قاشق غذا خوری روغن کرچک را با شیر گرم مخلوط و قبل از خواب بنوشید.
• روغن زیتون، مخلوطی از روغن زیتون و آب لیمو را تهیه نموده و حداقل یک بار در هفته از آن بنوشید.
• آبلیمو : آبلیمو نوعی پاک کننده روده به شمار می رود. برای این منظور می توانید آب یک لیمو را گرفته و در یک لیوان حل کنید و هر روز بنوشید.
• قهوه : کافئین موجود در قهوه نوعی ملین طبیعی به شمار می رود. برای این منظور هر روز یک فنجان قهوه بنوشید.
• کشمش : کشمش منبع غنی از فیبر است. کشمش می تواند داروی بسیار مناسبی برای زنان باردار مبتلا به یبوست باشد. برای این منظور پیشنهاد می شود، هر شب مقداری کشمش را در آب بخیسانید و صبح روز بعد ناشتا میل کنید.
• آلوئه ورا : مصرف ژل آلوئه ورا می تواند به عنوان مسهل طبیعی عمل نماید. در  مصرف آلوئه ورا زیاده روی نکنید، زیرا ممکن است اثرات عکس داشته باشد.

تاثیر ملین ها بر بیماری های نشیمنگاهی

بیماری های نشیمنگاهی شامل بیماری های بواسیر، شقاق، فیستول و کیست مویی می باشد. یبوست یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده بواسیر و شقاق به شمار رفته و در تشدید علائم بیماری های فیستول و کیست مویی موثر است. به همین ترتیب یکی از راهکارهای اصلی برای درمان این بیماری ها به خصوص در دوران پس از جراحی درمان یبوست و جلوگیری از آن است.

اغلب پزشکان پس از جراحی بیماریهای نشیمنگاهی مصرف ملین ها را توصیه می کنند تا از بروز یبوست و عود مجدد بیماری ها جلوگیری کنند.

مراقبت های بعد از جراحی بواسیر یا هموروئید

مراقبت های بعد از درمان بواسیر یا هموروئید با روش جراحی هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی یا جراحی هموروئید یکی از روش های پرکاربرد برای درمان این بیماری است. هموروئید یا همان بواسیر شایع ترین بیماری در ناحیه مقعد است. این بیماری با تورم و گشاد شدن عروق در ناحیه مقعد ایجاد می شود. بواسیر با علائمی مثل درد، خارش، خونریزی، خون در مدفوع و … نمایان می شود. اغلب این علائم با درمان های خانگی و دارویی برطرف می شوند، اما در برخی موارد بیماری به حدی پیشرفت کرده که لازم است از درمان های تهاجمی تری برای از بین بردن بواسیر استفاده نمایید. یکی از درمان های تهاجمی هموروئیدکتومی است.

هموروئیدکتومی شامل استفاده از تیغ جراحی برای از بین بردن بافت هموروئیدی است. در صورتی که بعد از انجام جراحی نسبت به زخم جراحی و وضعیت سلامت خود توجه نکنید، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد. برخی از راهکارهای مراقبت بعد از هموروئیدکتومی به این شرح است:

مصرف فیبر

اغلب بیماران بعد از جراحی به خصوص جراحی هموروئید دچار یبوست می شوند. یبوست موجب خروج مدفوع سفت شده و می تواند آسیب جدی به مقعد وارد آورد. بهترین راهکار برای جلوگیری از یبوست مصرف فیبر کافی است. فیبر ماده ای مغذی و مفید است که در روده انسان قابلیت هضم و جذب را ندارد و تجمع می کند.

فیبر مقدار زیادی آب به خود جذب کرده و با افزایش حجم مدفوع به درمان و رفع یبوست کمک می کند. از خوراکی های دارای فیبر می توانیم به انواع میوه ها، سبزیجات و غلات اشاره کنیم.

آب کافی

آب در همه حالت برای حفظ سلامتی بدن مفید است. مصرف آب کافی می تواند هر چه سریعتر سموم را از بدن خارج کرده و با درمان یبوست به بهبود بیماری بواسیر نیز کمک نماید. میزان آب مصرفی برای هر فرد در طول روز  ۸ الی ۱۰ لیوان تعیین شده است.

تعویض پانسمان

لازم است در طول دوره نقاهت پس از عمل بهداشت را به میزان بیشتری رعایت نمایید. البته منظور از رعایت بهداشت، زیاده روی در شستشوی مقعد نیست. تعویض مرتب پانسمان یکی از راهکار هایی است که می تواند به جلوگیری از عفونت کمک نماید. البته بهتر است، تعویض پانسمان توسط پزشک و یا پرستار انجام شود.

مصرف دارو

معمولاً پزشک بعد از جراحی مصرف داروهایی مانند انواع مسکن و آنتی بیوتیک را به منظور کاهش درد و جلوگیری از عفونت تجویز می کند. بیمار باید مطابق دستور پزشک داروها را مصرف نماید.

حمام سیتز

حمام سیتز یا همان نشیمن به منظور جلوگیری از عفونت زخم و کمک به ترمیم سریع آن تجویز می شود. این حمام شامل قرار دادن ناحیه باسن و ران ها در آب نسبتاً گرم است. این امر با افزایش گردش خون در ناحیه مقعد به درمان بواسیر کمک می نماید. برای افزایش تاثیر پذیری می توانید به آب حمام سیتز مقداری نمک اپسوم و یا جوش شیرین بیافزایید.

کمپرس یخ

یکی از راهکارهای کاهش درد بیمار بعد از جراحی هموروئیدکتومی، استفاده از کمپرس یخ است. این روش می تواند بعد از جراحی که معمولاً بیماران درد زیادی دارند، به کاهش سریع درد کمک نماید. برای جلوگیری از آسیب به زخم، یخ را مستقیماً بر روی زخم قرار ندهید، بلکه آن را درون کیسه فریزر قرار داده و در حوله بپیچید و سپس برای چند دقیقه بر روی زخم قرار دهید.

مراقبت از رخم

مراقبت از زخم بعد از جراحی  اهمیت بسیاری در عفونت، درد و عود مجدد بیماری دارد. برای این منظور باید ضمن رعایت بهداشت و استفاده از لباس های مناسب با الیاف طبیعی، فشاری زیادی به ناحیه آسیب وارد نشود. به همین جهت از نشستن بر روی سطوح سخت اجتناب نمایید. بهتر است برای نشستن از بالش های دوناتی شکل کمک بگیرید.

بیماری تانسموس

علت بیماری تانسموس و روش های درمان پزشکی، دارویی و خانگی

تانسموس به زبان ساده حس ناخوشایند و مکرر نیاز به توالت است. این حس ممکن است زندگی فرد را شدیداً تحت شعاع خود قرار دهد و فرد را برای حضور در اجتماع دچار مشکل نماید. فرد مبتلا به تانسموس ممکن است با وجود روده خالی و حتی بعد از ۲۰ دقیقه خروج از توالت مجدداً این حس را داشته باشد که نیاز به توالت دارد. نکته مثبت این است که این بیماری قابل درمان است.

علت بیماری تانسموس

این بیماری از عوامل بسیار متنوعی نشات می گیرد که البته می تواند ابتلا به بیماری خاصی را نیز عنوان نماید. برخی از مهمترین علل ابتلا به وضعیت تانسموس به این شرح است :

• آبسه انگوتی یا آبسه مقعدی
• سرطان مقعد
• هموروئید (بواسیر)
• کولیت عفونی
• بیماری التهابی روده یا کرون 
•  بی اختیاری مدفوع
• گاستروانتریت
• التهاب روده به علت قرار گرفتن در معرض تابش نوردرمانی
• یبوست

در حالت کلی می توان گفت التهاب و انقباض رکتوم از عللی است که موجب می شود، فرد به طور مداوم احساس نیاز به تخلیه روده داشته باشد. از همین روی حتی میزان کوچکی ازگاز یا مدفوع فرد را برای مراجعه به  توالت و تخلیه تحریک می کند. این تلاش مداوم و بی سرانجام می تواند به شدت روحیه فرد بیمار را تحت تاثیر خود قرار دهد.

علائم تانسموس

در اغلب موارد همراه با بیماری تانسموس یا تمایل مکرر به دفع مدفوع؛ علائمی ظاهر می شوند، که نشان دهنده بیماری خاصی است. این علائم عبارتند از :

• نیاز به دفع مدفوع حتی زمانی که روده ها خالی هستند.
• فوریت برای تخلیه روده
• گرفتگی عضلات 
• درد شکم یا مقعد
• حرکات کوچک روده ای
• دل پیچه مکرر
• تهوع
• استفراغ
• تب (یا لرز)
• خون در مدفوع
• تخلیه مخاطی

درمان بیماری تانسموس

در مورد این بیماری باید بگوییم با اینکه این عارضه قابل درمان است و حتی درمان های خانگی نیز برای آن پیش بینی شده است. با این حال به غیر از رفع علائم، پیدا کردن علت اصلی بروز این عارضه و نیز اطمینان خاطر از اینکه بیماری ایجاد شده تانسموس است، اهمیت بسیاری زیادی دارد. فرآیند درمان تانسموس شامل مصرف دارو در مراحل ابتدایی بیماری با شرایط خفیف است، که اغلب به درمان التهاب روده که عامل این بیماری است، کمک می نماید.  در صورتی که برای شرایطی تشدید شده همراه با علائم بیشتر پزشک معمولاً انجام عمل جراحی را پیشنهاد می کند. چند پیشنهاد خانگی که در کنار درمان های دارویی الزامی است، به این شرح است :

• پرهیز از مصرف غذا های سرخ شده، چرب و یا غذاهای حاضری
• درمان یبوست با مصرف فیبر (یبوست می تواند عاملی برای تانسموس باشد و یا حتی موجب تشدید آن شود. با مصرف میوه ها و سبزیجات حاوی فیبر به درمان این مشکل کمک نمایید.
• هیدراته نگه داشته بدن ( قرار دادن بدن در حالت هیدراته می تواند به پاک کردن روده و سیستم گوارش کمک نماید.)
• ورزش کردن : انجام ورزش در تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز بهبود دستگاه گوارش موثر است.

در صورتی که عامل تانسموس سایر بیماری های التهابی به خصوص IBD باشد، پزشک  انجام عمل برداشت روده را توصیه می کند. البته این جراحی بسته مراحل بیماری دارد و تنها برای شرایطی مانند تانسموس عمل جراحی انجام نمی شود.

عوارض ابتلا به بواسیر یا هموروئید

در اغلب موارد بیماری بواسیر خفیف است و در صورت پیگیری فوری کمتر باعث ایجاد مشکل جدی در فرد می‌شود. با این حال بی‌توجهی به درمان به موقع آن منجر به بروز عوارض ناگواری خواهد شد. ظاهر زننده بواسیرهای بیرون‌زده یا عفونت توده‌ی سیاه شده هموروئید ترمبوزه از خفیف‌ترین تا شدیدترین عارضه‌های احتمالی بواسیر محسوب می‌شوند. احتمال ابتلا به کم‌خونی فقر آهن در بواسیرهای خون‌ریزی دهنده به خصوص انواع داخلی آن وجود دارد. به دلیل تغییر شکلی که در عروق ناحیه‌ی مقعد به وجود می‌آید، احتمال تغییرات غیر طبیعی در سایر سلول‌های روده‌ای افزایش پیدا می‌کند و فرد را در خطر ابتلا به انواع سرطان‌های روده‌ای قرار می‌دهد.
گاهی اوقات عوارض، مستقیم از خود اختلال هموروئید نشأت نمی‌گیرد بلکه درمان آن از جمله اعمال جراحی صورت گرفته منجر به عارضه‌هایی در فرد خواهد شد که عبارت است از:

• خونریزی بیش از حد: گاهی اوقات عروق به طور کامل مسدود نمی‌شوند و فرد از ناحیه‌ی عروقی که خوب بسته نشده‌اند خونریزی می‌کند و به شکل توده‌ی پرخون در می‌آید. اگرچه آسیب به مخاط راست روده طی جراحی هم خود را به صورت خونریزی غیر طبیعی نشان می‌دهد.
• عفونت: به دنبال مراقبت ناکافی و نادرست از محل برش و بخیه‌ی مقعد بعد از عمل احتمال چرکی شدن ناحیه افزایش می‌یابد. البته احتمال عفونت و زخم شدن بواسیر قبل از عمل نیز هست.
• بی‌اختیاری مدفوع: در برخی موارد طی جراحی به اعصاب حسگر و کنترلی دریچه‌ی مقعد آسیب می‌رسد به صورتی که فرد دچار بی‌اختیاری مدفوع می‌شود. البته این اتفاق بسیار نادر است و با احتمال فراوان امکان اصلاح آن با جراحی‌های دیگر وجود دارد.‌
• فیستول مقعد: فیستول یک کانال کوچک و غیر طبیعی است که ممکن است طی بی‌احتیاطی پزشک در جراحی بین کانال مقعد با سطح پوست بیرونی آن یا درون واژن زنان ایجاد شود. بسته به محل فیستول امکان نشت مدفوع از سطح پوست یا واژن وجود دارد.
• حساسیت: ممکن است فرد به مواد تشکیل‌دهنده‌ی داروهای موضعی ناحیه‌ی مقعد حساسیت داده و دچار خارش یا قرمزی شود.
• ترمبوز وریدی مقعد : احتمال ایجاد لخته خون در عروق وریدی مقعد به دنبال یک روش درمانی به نام اسکلروتراپی وجود دارد.
  با این تفاسیر بهتر است فرد قبل از تصمیم گرفتن به انجام هر درمان دارویی یا جراحی از خطرات و عوارض احتمالی آن توسط پزشک خود مطلع شود، سپس با آگاهی کامل و با کمک پزشک معالج خود درمان مناسب‌تر برای خود را انتخاب کند.

معاینه و تشخیص بیماری هموروئید یا بواسیر

همیشه مشاهده‌ی محل آسیب اولین گام عملی برای تشخیص بیماری‌ها است. نشان دادن مقعد به پزشک برای بسیاری از افراد شرم‌آور است، برای همین بسیاری از افراد جامعه مبتلا به بواسیر از مراجعه به پزشک خودداری می‌کنند و ترجیح می‌دهند با بیماری خود سازگار شوند.
پزشک در اولین ویزیت خود ابتدا به گرفتن شرح‌حالی دقیق از علائم بیمار و سابقه‌ بیماری‌های دیگر او می‌پردازد. ارائه شرح حال دقیق توسط بیمار و شرح کامل نشانه‌ها با جزئیات می‌تواند کمک بزرگی به سرعت تشخیص بیماری یا نوع آن کند. سپس پزشک با مشاهده‌ی ظاهری ناحیه‌ی مقعد در حالتی که فرد به صورت سجده، پهلو و حتی طاق باز با پاهای خم و باز شده قرار گرفته است، می‌تواند تا حدودی وجود هموروئید را تشخیص دهد. در صورت شک به درونی بودن بواسیر نیاز به معاینه با انگشت و همچنین جهت تأیید آن، استفاده از روش‌های دیگر است.
رنگ خون خارج شده از مقعد نیز می‌تواند به تشخیص بهتر و سریعتر کمک‌ کند، زیرا معمولاً خون تیره نشانه‌ای از خونریزی در نواحی بالایی دستگاه گوارش و روده‌هاست و خون روشن نشانه‌ی نزدیکی محل خونریزی به مقعد است. با این حال نمی‌توان گفت همیشه خون قرمز روشن نشانه‌ی هموروئید است و برای تشخیص قطعی نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد. خونریزی علاوه بر هموروئید می‌تواند نشانه سایر بیماری‌های دستگاه گوارش مانند برجستگی‌های گوشتی، توده‌های خوش‌خیم یا بدخیم، بیماری التهابی روده باشد. مخلوط یا جدا بودن خون از مدفوع نیز یک راهنمای دیگر برای تشخیص هموروئید از سایر بیماری‌های احتمالی است زیرا معمولاً خونریزی هموروئید جدا از مدفوع خارج می‌شود.
در بررسی با انگشت پزشک با انگشت پوشیده با دستکش و آغشته به ژل برای کاهش درد معاینه، درون مقعد را لمس می‌کند. لمس هر توده و یا برآمدگی غیر معمول پزشک را ملزم به بررسی بیشتر با انجام معاینات بالینی دیگر خواهد کرد.
بسته به تشخیص پزشک، کولونوسکوپی (در کولونوسکوپی با استفاده از وارد کردن یک لوله‌ی باریک دارای دوربین به درون مقعد داخل آن را مشاهده می‌کنند.) برای دیدن تمام روده‌ و یا سیگموئیدوسکوپی برای مشاهده‌ی قسمت انتهایی راست روده درخواست می‌شود. سن بیمار در تصمیم پزشک بی‌تأثیر نیست. برای اطمینان در افراد مسن‌تر نیاز به بررسی وسیع‌تر و دقیق‌تری است.
در نهایت پزشک با دیدن داخل کانال مقعد و روده و تطبیق نشانه‌های بیمار با مشاهدات خود به تشخیص بیماری و حتی نوع آن می‌رسد. تشخیص صحیح نوع بیماری هموروئید برای تجویز درمان مؤثر و کارآمد آن نقش کلیدی دارد. بهبودی کامل فقط زمانی به دست می‌آید که پزشک مشکل بیمار را به درستی تشخیص داده باشد.

برای مطالعه بیشتر درمورد بیماری بواسیر یا هموروئید به لینک زیر مراجعه کنید:

بیماری بواسیر یا هموروئید چیست؟ و علل بروز این بیماری

حمام سیتز چیست ؟ تاثیر آن در کاهش درد و درمان بواسیر و شقاق

حمام سیتز یا استحمام نشیمن یک روش موثر و بسیار اثربخش برای درمان خانگی انواع مشکلات مقعدی از جمله درمان بواسیر و درمان شقاق است. اساس این روش بر پایه ی آب درمانی است و برای تسکین درد و تورم ناحیه ی مقعد و واژن فوق العاده می باشد. تاثیر آب گرم بر بهبود حرکات روده ای و کاهش علایم و نشانه های انواع مشکلات مقعدی به اثبات رسیده است و می تواند به درمان بیماری های بواسیر و شقاق کمک کند.

در این روش بیمار برای مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه در ظرف، لگن یا وان پر از آب گرم می نشیند. اگر عفونتی در ناحیه ی مقعد یا واژن وجود دارد می توان به آب گرم کمی سرکه سیب،نمک یا جوش شیرین اضافه کرد تا خاصیت درمانی آن دو چندان شود.

چگونه یک حمام سیتز در وان حمام درست کنیم؟

۱- ابتدا وان حمام را کاملا با کمک مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید تا هیچ اثری از آلودگی نداشته باشد. زیرا مقعد  شما زخم است و به سرعت می تواند عفونت را جذب کند.

۲- درجه حرارت آب را کاملا تنظیم کنید تا در مناسب ترین دما قرار بگیرد. فراموش نکنید آب خیلی داغ می تواند به تشدید تورم و درد منجر شود و آب سرد هم هیچ تاثیری نخواهد داشت. بهترین دمای آب برای این منظور دمایی است که گرم باشد اما دست شما را نسوزاند. دمای ۴۳ درجه ی سانتی گراد عالی است.

۳- درپوش وان را بگذارید و وان را تا اندازه ی ۷ الی ۱۰ سانتی متر با آب گرم پر کنید. توجه کنید که هنگام نشستن ناحیه ی مقعد و نشیمنگاه شما باید به طور کامل در آب گرم قرار بگیرد. اگر مایل باشید می توانید تمام وان را از آب پر کنید و در آن بخوابید.

۴- می توانید برای اثربخشی بیشتر به خصوص در مواقعی که به عفونت دچار شده اید و یا زخم های عفونی و باز دارید، داخل وان  آب گرم ، کمی جوش شیرین ، سرکه سیب و یانمک به دلخواه خود اضافه کنید.

۵- حالا حمام سیتز شما آماده شده است. می توانید به آرامی برای مدت زمان ۱۵ الی ۲۰ دقیقه درون وان آب گرم بنشینید و استراحت کنید.

۶- فراموش نکنید که در پایان ناحیه ی مقعد خود را کاملا خشک کنید. به هیچ عنوان حوله یا دستمال را به صورت مستقیم برای خشک کردن این ناحیه به کار نبرید بهتر است حوله ای را به دور خود بپیچید و اجازه دهید تا به آرامی خشک شود.

روش استفاده از سیتز بث sitz bath

سیتز بث sitz bath وسیله ای آسان و کاربردی برای استحمام نشیمن است و در مواقعی که شما به وان یا لگن بزرگ دسترسی ندارید و فضای شما کوچک است، بهترین وسیله است.  شما می توانید این وسیله را از داروخانه ها تهیه کنید. سیتز بث یک لگن پلاستیکی کوچک است که می توانید بر روی توالت فرنگی قرار دهید و به وسیله ی کیسه ای کوچک و یک شلنگ که به آن متصل است میزان جریان آب گرم ورودی به ظرف را تنظیم کنید.

روش استفاده از این وسیله هم بسیار راحت است. قبل از هر چیزی لگن سیتز بث را کاملا بشویید و ضدعفونی کنید. سپس آن را بر روی توالت فرنگی قرار داده و بر روی آن به آرامی بنشینید. گیره ی شلنگ را در دست گرفته و میزان آب گرم ورودی را تنظیم کنید به طوری که تمام مقعد شما در آب گرم قرار بگیرد. پس ازآنکه ظرف کاملا پر شد، ۱۵ الی ۲۰ دقیقه درون آن  بنشینید و در پایان مقعد خود را کاملا خشک کنید.

تاثیر استفاده از حمام سیتز در کاهش درد و درمان بواسیر و شقاق

تاثیر استفاده از حمام سیتز و استفاده از سیتز بث در کاهش درد و درمان بواسیر و شقاق مورد تایید قرار گرفته است. این یک روش بسیار قدیمی است که در بسیاری از کتب طب سنتی هم به آن اشاره شده است.  آب گرم می تواند عضلات شما را شل کند و برای درمان یبوست یکی از بهترین گزینه های درمان خانگی است . به همین دلیل می تواند برایدرمان شقاق و بواسیر هم موثر باشد. زیرا یبوست عامل اولیه و تشدید کننده ی این دو بیماری است.

حمام سیتز می تواند درد و التهاب ناشی از بواسیر و شقاق را به طرز قابل چشمگیری کاهش دهد. فراموش نکنید که استفاده از این روش، درمان قطعی بواسیر و شقاق محسوب نمی شود  بلکه روشی موثر برای تسکین درد و التهاب ناشی از آن و کاهش علایم و نشانه های بواسیر و شقاق است و می تواند به عنوان یک روش درمان تکمیلی و موثر در کنار درمان اصلی مورد استفاده قرار بگیرد.

مطالب مرتبط:

• درمان شقاق
• فیلم جراحی شقاق مقعدی
• فیلم جراحی شقاق

درمان کیست مویی با لیزر در ایران کلینیک

درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال با لیزر و درمان با جراحی

درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال با لیزر بدون جراحی

علاوه بر روشهای متنوع و متفاوت جراحی سنگین کیست مویی با سینوس پیلونیدال، لیزردرمانی مثل همیشه می‌تواند با قابلیت و مزایای منحصر به فرد خود در درمان این بیماری نیز ایفای نقش کند. در جراحی کیست مویی با لیزر پس از بی‌حسی موضعی به جای استفاده از تیغ و چاقوی جراحی با کمک لیزر ناحیه‌ی را برش داده و بسته به نوع لیزر سینوس راتخلیه و ترمیم می‌کنند. اکثر مویرگ‌های آسیب‌دیده حین عمل با لیزر مسدود و احتمال خونریزی بافتی کم می‌شود. از طرفی لیزر با بستن عروق لنفاوی که با ایجاد برش و گشودن ناحیه سر باز کردن، از تورم بعد از عمل جلوگیری می‌کند. اعصاب آسیب دیده تحت تششع لیزر ترمیم شده و از میزان درد بعد از عمل می‌کاهند. لیزر بافت ملتهب را به صورت عمقی ریشه‌کن می‌کند و بدین صورت از احتمال عود آن می‌کاهد. پس از اتمام لیزر ناحیه‌ی بر جا مانده از کیست مویی به صورت یک بیضی کوچک باقی می‌ماند که طی چند روز ترشح خفیف، ترمیم شده و خود‌به‌خود بسته می‌شود.
در روش درمان کیست مویی با لیزر روند درمان برای بیمار بسیار آسان و سریع‌تر کرده است. زیرا علاوه بر آسیب بافتی و ایجاد درد کمتر، بدون خونریزی و بخیه می‌تواند مراقبت‌های بعد از عمل را برای فرد محدود و ساده کند. فرد می‌تواند بلافاصله به فعالیت روزمره خود باز گردد و از روز بعد لیزر در محل کار خود حاضر شود.
نیازی به پانسمان و تعویض‌های روزانه ندارد و می‌تواند به راحتی حمام کرده و محل جراحی را شست‌وشو کند، البته تنها اقدام پس از لیزردرمانی تداوم داشتن در دوش روزانه تا بهبودی زخم است. رعایت بهداشت فردی و زدودن موها تا سال‌ها برای پیشگیری از عود مجدد آن در تمامی روش‌ها توصیه می‌شود.
برای رهایی از موها می‌توان با لیزر آن‌ها را نابود کرد، البته در صورتی‌که جنس موها ضخیم و مجعد باشد، زیرا موهای کرکی به خوبی به لیزر پاسخ نمی‌دهند. لیزر موها پس از عمل، به دلیل جلوگیری از عود می‌تواند میزان مؤفقیت عمل را تا ۹۷ درصد افزایش دهد. حتی لیزر موهای ناحیه‌ی گودی و انتهایی کمر یک روش پیشگیرانه در بیماری سینوس پیلونیدالمحسوب می‌شود که به افراد پرمو و دارای شغل نشسته به منظور در امان ماندن از این مشکل، بسیار پیشنهاد می‌گردد.
لیزر را حتی می‌توان به صورت ترکیبی با روش‌های جراحی باز کیست مویی با هدف کوتاه کردن روند دو سه ماه‌ی درمان آن استفاده کرد. در این روش ترکیبی که باید با دقت بالا انجام شود، با تاباندن اشعه به ناحیه‌ی باز زخم و بافت‌های اطراف آن به صورت هفته‌ای چند بار سرعت ترمیم بافتی را افزایش و طول مدت درمان را کاهش می‌دهند. البته هزینه‌ی درمان کیست مویی با لیزر ممکن است به مراتب بیشتر از سایر روش‌ها باشد.

درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال با جراحی

در حال حاضر قطعی‌ترین روش درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال روش‌های تهاجمی جراحی است که ممکن است بسته به شدت بیماری با تکنیک‌ها و روش‌های متفاوتی انجام شود. روش‌های جراحی می‌تواند درد و مخاطرات بیشتری نسبت به هر روش درمانی دیگری داشته باشد اما گاهی اوقات پزشک برای جلوگیری از عود و ایجاد برخی سرطان‌های پوستی که به دلیل عدم درمان صحیح این کیست به وجود می‌آید، چاره‌ای جز جراحی و تخلیه‌ی کامل کیست نداشته باشد. جراحی باید در بیمارستان و تحت بی‌حسی موضعی یابی‌هوشی عمومی پس از زدودن موهای کامل ناحیه کیست و اطراف آن انجام شود. انواع روش‌های جراحی کیست مویی شامل:

• برش و تخلیه: این یک روش ساده با ایجاد یک برش در خط وسط آبسه است که اغلب برای آبسه‌‌های حاد و اورژانسی استفاده می‌شود. برش باید آن‌قدر عریض باشد که دسترسی به کل کیست ممکن باشد. سپس محتویات کیست موجود را کامل تخلیه می‌کنند. عمل تخلیه‌ی کامل تا ۹۰ در صد به بهبودی مناسب طی یک ماه کمک می‌کند. در حالی‌که احتمال بهبود بدون تخلیه طی ۱۰ ماه فقط ۵۸ درصد است. ممکن است در ۴۰ تا ۶۰ درصد موارد تورم توده‌ها باعث ندیده شدن سینوس‌های متعدد شود و در نتیجه به جراحی‌های بعدی نیاز پیدا شود. این روش نیاز به بستری ندارد و فرد می‌تواند همان روز مرخص شود. استفاده از گاز روزانه روی زخم برای جلوگیری از عفونت، برخورد زخم با لباس و جریان هوا بر روی آن توصیه می‌شود.
• برداشتن و باز گذاشتن زخم: در این روش ابتدا سینوس و قسمتی از بافت پوست اطراف آن را برش داده و کامل بر می‌دارند. سپس زخم را باز می‌گذارند تا با گذشت زمان خود ترمیم و بسته شود. باز گذاشتن زخم باعث نیاز به پانسمان روزانه برای چند هفته تا بهبودی کامل آن خواهد شد. مزیت این روش این است که همه‌‌ی بافت‌های ملتهب خارج شده و این وضعیت احتمال عود را در آینده کم می‌کند، از طرفی باز بودن زخم این اجازه را می‌دهد که در صورت عفونت، چرک و ترشحات آلوده از زخم خارج شود.
• برداشتن و بستن زخم: در این روش نیز ابتدا با یک برش بیضی شکل سینوس و قسمتی از اطراف آن را بریده و خارج می‌کنند، سپس دو طرف برش را به هم نزدیک و با نخ بخیه می‌دوزند. از مزایای این روش این است که در صورت مؤفقیت‌آمیز بودن می‌تواند با سرعت بیشتری بهبود یابد، اما مشکل اینجاست که معمولاً زخم و بخیه‌ها باز می‌شوند. در نتیجه خطر عود یا بروز عفونت زخم بعد از عمل روش بسته بیشتر از سایر روش‌هاست. مصرف پیشگیرانه آنتی‌بیوتیک قبل از عمل می‌تواند احتمال عود و عفونت آن را کم کند. در صورت عفونت مجبور به باز کردن زخم برای خروج ترشحات آلوده و در نتیجه طولانی شدن روند درمان خواهند شد. با این حال روش بسته‌ی بدون مشکل از نظر زیبایی می‌تواند بیماران را بیشتر راضی نگه دارد.
• روش جراحی پلاستیک: در برخی از موارد پیچیده سینوس پیلونیدال، برای کاهش احتمال عود سینوس و باز شدن زخم، با کمک جراحی پلاستیک و انواع روش‌های ترمیمی با فلپ، ناحیه‌ی عمل را پوشانده و می‌بندند. این روش با وجود نیاز به بستری یک هفتگی در بیمارستان ولی با سرعت بیشتری بهبود می‌یابد. در این روش با کاهش میزان گودی بین دو عضله‌ی سرینی، میزان کشش بر روی زخم کم می‌شود و در مواردی که محل دوخت آن از خط وسط فاصله گرفته، احتمال عود و باز شدن بسیار ناچیز می‌گردد.‌

 درمان فیستول مقعدی با روش VAAFT 

 

یکی از راهکار های موثر و قابل قبول درمان فیستول با روش VAAFT می باشد، قبل از معرفی این روش درمانی به معرفی بیماری فیستول می پردازیم؛ این بیماری یکی از انواع بیماری های ناحیه ی مقعد است که به شکل ایجاد مجرایی بر روی پوست نمایان می شود، یک طرفه این مجرای به داخل روده و طرف دیگر به سطح پوست راه دارد در نتیجه این مجرای عفونت های روده را به سطح پوست منتقل می نماید. این بیماری نیاز به درمان فوری داشته زیرا در غیر این صورت مشکلات بسیاری را برای بیماری به همراه می آورد.

برای درمان فیستول راهکار های مختلفی وجود دارد که شامل مصرف دارو، درمان های خانگی، جراحی، لیزر و … می شود.

درمان فیستول الزامی می باشد زیرا که این بیماری خود به خود بهبود نمی یابد، با استفاده از روش جراحی قسمت های آلوده از بین می رود تا فیستول بهبود یابد اما باید در طی جراحی کمترین میزان آسیب به عضله اسفنکتر خارجی وارد شود زیرا که این عضله نقش مهمی در بدن داشته و در صورت آسیب می تواند موجب بی اختیاری در دفع گردد به علاوه در صورتی که این روش به درستی انجام نگیرد امکان عود مجدد این بیماری وجود دارد.

این روش که به تازگی وارد ایران شده است از مزایایی زیادی برخوردار می باشد، اما هنوز هم می توان گفت بهترین و موثرترین روشی که امکان عود این بیماری را به حداقل کاهش میدهد درمان فیستول با لیزر است، این روش هیچ یک از مشکلات سایر روشها را به همراه ندارد زیرا که لیزر نه تنها به بافت های اطراف فیستول آسیبی وارد نمی کند بلکه با استریل کردن محل عمل مانع ابتلا بیمار به عفونت های دیگر می شود از دیگر مزیت های این روش می توانیم به کاهش درد، هزینه ی کمتر،عدم خونریزی اشاره کنیم. در برخی موارد از روش VAAFT  برای درمان کیست مویی یا سینوس پیلونیدال نیز استفاده می شود.

درمان فیستول با روش VAAFT به دو منظور صورت می گیرد یکی تشخیص و دیگری درمان این بیماری :

تشخیص فیستول :

یکی از کاربرد های متد VAAFT تعیین درست محل ایجاد سوراخ داخلی فیستول است به علاوه با استفاده از این روش می توان محل ایجاد آبسه های احتمالی و حفره های ثانویه احتمالی را نیز تعیین نمود،از طریق این فیستولوسکوپ مسیر فیستول بر روی نمایشگر قابل مشاهده می باشد. اگر بافت بر روی زخم فیستول را پوشانده باشد، باید این بافت را حذف نمود تا بتوانیم داخل مسیر فیستول را ببینیم به همین علت در برخی موارد از بیهوشی نخاعی یا عمومی استفاده می شود.

درمان فیستول :

درمان فیستول با روش VAAFT بدون نیاز به بستری شدن و به صورت سرپایی انجام می شود، هدف از انجام این درمان تخریب فیستول، پاکسازی فیستول و در نهایت بسته شدن سوراخ داخلی آن می باشد. این روش که با استفاده از یک تلسکوپ کوچک و باریک ( در حدود یک میلیمتر) انجام میگیرد، که در این حالت این تلسکوپ وارد مجرای فیستول شده و بافت های مرده را از بین می برد و درون کانال فیستول را شستشو می دهد سپس سوراخ داخلی فیستول بسته خواهد شد، در مرحله ی بعد فیستول با حداقل زخم ممکن بسته خواهد شد، این روش با کمترین میزان برش و بدون قطع عضلات اسفنکتر به درمان فیستول مقعدی می پردازد و امکان عود بیماری در آن بسیار کم است.

درمان هموروئید یا بواسیر با روش رابربند توسط دکتر متخصص بواسیر

بستن باند لاستیکی یا رابربند یک روش درمانی کم ‌تهاجمی هموروئید است که با بستن پایه زایده‌ی هموروئیدی و قطع جریان خون باعث از بین رفتن آن می‌شود. هموروئید بسته شده با باند لاستیکی طی یک هفته کوچک شده و می‌افتد. این درمان فقط برای بواسیرهای داخلی استفاده می‌شود. در انواع پیشرفته هموروئید داخلی که بافت متورم تا پایین و خارج مقعد کشیده شده است، مناسب نیست. با وجود دردناک بودن روش توسط بسیاری از افراد برگزیده می‌شود زیرا شاید روش‌های کم‌دردتر به خوبی آن عمل نکنند. در ۸۰ درصد موارد این روش کارآمد است و دیگر نیاز به اقدامات دیگر و جراحی ندارد.
اگرچه ممکن است عمل جراحی برای برداشتن هموروئید (هموروئیدکتومی) نتایج بهتری در دراز مدت از روش‌های ثابت کننده مانند بستن باند لاستیکی فرآهم کند، اما جراحی هم گران‌تر و هم دوره‌ی نقاهت طولانی‌تری دارد. همچنین فرد در معرض خطر عوارض بیشتری قرار می‌گیرد.
این روش برای یک یا دو زایده در مطب به صورت سرپایی و در صورت نیاز همراه با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. برای انجام فرآیند در تعداد بیشتر باید فرد تحت بی‌هوشی عمومی قرار گیرد. احساس درد و پری ناحیه‌ی مقعد پس از جاگذاری باندهای کشی ممکن است کمی ناخوشایند باشد.
بسته به توانایی و مقاومت بدن هر فرد ممکن است، نیاز یا عدم نیاز به چند روز استراحت پس از آن باشد. این عمل برای برخی افراد آن‌قدر ساده است که می‌توانند بلافاصله به زندگی روزمره و فعالیت عادی خود برگردند. البته باید از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزند.
درد و خونریزی دو عارضه‌ی طبیعی روش رابربند محسوب می‌شود به شرطی که با این شرایط همراه باشد:

• درد حاصل از باند لاستیکی بیشتر از ۲۴ الی ۴۸ ساعت بطول نکشد و با مصرف استامینوفن ساده یا حمام آب گرم نشسته (به مدت ۱۵ دقیقه) کاهش یابد.
• خونریزی ۷ تا ۱۰ روز بعد از بستن باند لاستیکی هم‌زمان با افتادن زایده‌ی هموروئیدی رخ دهد، حجم خونریزی خفیف باشد و خودبه‌خود متوقف شود.

عوارض جانبی نادر رابربند شامل:

• ناتوانی در دفع ادرار (احتباس ادراری)؛
• عفونت در ناحیه مقعد؛
• درد شدید است که به روش‌های تسکین دردی که پس از این روش استفاده می‌شود، پاسخ نمی دهند. این حالت بیشتر در مواقعی که باند به مناطق انتهایی کانال مقعد که دارای گیرنده‌های درد فراوان است ایجاد می‌شود؛
• خونریزی از مقعد که برای کاهش خطر آن، توصیه می‌شود از مصرف آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) به مدت ۴ تا ۵ روز قبل و بعد از بستن باند لاستیکی خودداری شود.

پس از بستن باند لاستیکی ، جراح و دکتر بواسیر به منظور تداوم درمان به بیمار خود توصیه می‌کند با مصرف مایعات فراوان و موادغذایی ملین به حرکت بهتر روده‌ای و پیشگیری از یبوست کمک کند.

آیا خونریزی از مقعد تنها از علائم بواسیر یا هموروئید می باشد؟

هموروئید بیماری رایج دستگاه گوارش است که در حدود ۵۰% از افراد برای یکبار هم که شده آن را در طول زندگی خود تجربه می کنند. بواسیر یا هموروئید اغلب به درمان های خانگی پاسخ داده و حتی نیازی به مراجعه پزشک ندارد. اما خوب است بدانید علائم هموروئید مانند خونریزی، درد و … همیشه نشانه دهنده ی هموروئید نیست بلکه می تواند از بیماری های جدی تر دیگری مانند سرطان نیز نشات گیرد.

پزشکان بر این باورند علائم بواسیر در افرادی که این بیماری قبلا در آنها توسط پزشک تایید شده است،را می توان در خانه درمان نمود. اما اگر برای اولین بار است که این علائم را تجربه می کنید و یا جدیداً دچار خونریزی از رکتال و یا خونریزی های شدید هستید، لازم است با پزشک متخصص در این زمینه مشورت نمایید. این مورد در افراد بالای ۴۰ سال جدی تر است.

علائم هموروئید شامل خونریزی از مقعد، مشاهده خون بر روی دستمال توالت، درد رکتوم، فشار، سوزش و خارش است. همچنین ممکن است احساس کنید یک توده در مقعدشما وجود دارد.

تشخیص افتراقی

برای تشخیص علت اصلی عارضه و علائمی که ایجاد شده است، پزشک از تشخیص افتراقی استفاده می نمایند. برای این منظور لازم به آشنایی با بیماری هایی است که علائمی مشابه با بواسیر دارند. برخی از این بیماری ها به این شرح است :

• سرطان روده و رکتوم : این سرطان اغلب در روده بزرگ و رکتوم ایجاد شده و علائمی مشابه با بواسیر ایجاد می کند. این بیماری قبل از ۴۰ سالگی نادر است و علائمی از جملهخونریزی، ناراحتی، تغییرات عادات روده ای، درد شکم، کاهش وزن و … ایجاد می کند.
• بیماری التهابی روده (IBD) : بیماری های التهابی روده شامل کرون و کولیت است. التهاب روده خونریزی، ناراحتی رکتوم، التهاب، اسهال، کاهش وزن و تب را ایجاد می نماید. بیماری های التهابی مزمن هستند و اغلب بزرگسالان جوان را درگیر می کند.
• شقاق : شقاق ایجاد ترک در دیواره خارجی مقعد است که علائمی مشابه با بواسیر را ایجاد می کند. شقاق موجب درد، سوزش و خونریزی می شود و عامل آن اغلب یبوستشناخته می شود. این بیماری ممکن است در هر سنی رخ دهد و اغلب با درمان های خانگی درمان می شود.
• خارش مقعد : خارش مقعد یک نوع درماتیت موضعی است. در این حالت فرد سوزش و خارش شدیدی را تجربه میکند. این مشکل می تواند به علت رطوبت بیش از حد و یا حساسیت غذایی ایجاد شود.
• زگیل تناسلی یا مقعد : زگیل یکی از بیماری های مقاربتی (STD) است. این بیماری می تواند در ناحیه مقعد ایجاد شود و علائمی مانند درد و خونریزی را ایجاد کند. زگیل تناسلی به واسطه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود و باید درمان شود زیرا رشد و افزایش آن شانس ابتلا به سرطان رکتوم را افزایش می دهد. دیگر STD ها، از جمله کلامیدیا و گنوره، همچنین می توانند در ناحیه مقعد ایجاد شوند و نشانه های تحریک و خونریزی را ایجاد کنند.

در چه شرایطی برای درمان بواسیر یا هموروئید باید به پزشک مراجعه کنیم ؟

اگر نشانه های بیماری ایجاد شده لازم است برای تشخیص دقیق تر و درمان بواسیر با پزشک متخصص گوارش یا جراح مشورت نمایید. در صورت دارا بودن شرایط زیر به پزشکمراجعه کنید.

• خونریزی مکرر رکتوم برای اولین بار
• خونریزی شدید از رکتوم
• خونریزی رکتال که به مراقبت های خانگی پاسخ نمی دهد.
• تجربه علائم بواسیر مانند درد، فشار، خارش، و سوزش، که بعد از چند روز به مراقبت های خانگی پاسخ نمی دهد.
• علائم بواسیر همراه با علائم دیگر مانند تب، کاهش وزن، درد شکمی یا تغییر عادت های روده ای وجود دارد.